Όχι δεν είναι αυτοί σχιζοφρενείς. Σχιζοφρενείς είμαστε όλοι εμείς που επιμένουμε να λαδώνουμε τις θεριζοαλωνιστικές μηχανές του συστήματος πληρώνοντας ό,τι μας ζητήσουν. Πληρώνουμε την κηδεία, το φέρετρο και τον τάφο μας πριν ακόμα πεθάνουμε. Είμαστε κιόλας νεκροί και δεν λέμε να το καταλάβουμε. Μια Ελλάδα στον δρόμο σε προκαθορισμένες απεργίες από τα συνδικάτα για τα οικονομικά και εργασιακά δικαιώματα αλλά ουδείς στο δρόμο για το δέντρο που στέκει στην αυλή και θα φορολογηθεί επειδή σου δίνει το καρπό του να τραφείς. Μας παίρνουν το δάσος και η μάζα επιμένει να κοιτάει εγωιστικά την δική της επιβίωση. Ουδείς από αυτούς έχει σκεφτεί ότι και τα εργασιακά δικαιώματά του να κατοχυρωθούν δεν θα έχει τόπο να σταθεί. Βουλιάζουν το πλοίο και τα εκλογικά ποσοστά (λέγονται και πολίτες) να παλεύουν μέσα στον χαμό να σώσουν τα σώβρακά τους.
Σχιζοφρενείς προσωπικότητες δεν είναι αυτοί που στήνουν το παιχνίδι αλλά όλοι οι από κάτω που στέκονται στα ταμεία των εφοριών, των τραπεζών και όλων των εισπρακτικών υπηρεσιών όχι για να πληρώσουν την επιβίωσή τους αλλά τον οβολό στον σουρεαλιστικό Χάροντα για να σε περάσει απέναντι. Το απέναντι είναι θάνατος και εισιτήριο επιστροφής δεν έχει ακόμα κι αν είσαι μέλος στο πολιτικό κόμμα του Άδη. Δεν λέμε να το καταλάβουμε, δεν θέλουμε να το καταλάβουμε. Ο πόλεμος αυτός έχει για σφαίρες το χρήμα και κάθε φορά που πληρώνουμε αυτά που μάς ζητάνε, ως σχιζοφρενείς βάζουμε τις σφαίρες στην θαλάμη του όπλου που μάς σημαδεύει.
