Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014

H EΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ ΣΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

H EΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ ΣΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ (Συντ. 62, 97). Άρχισε η Τακτική Ανάκριση. Εκτός του ΓΑΠ, κατηγορούμενοι και οι Λ. Παπαδήμος και Αντ. Σαμαράς και οι Κυβερνήσεις των.



Δείτε τα δύο αυτά videos:



ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΑΝΑΚΡΙΤΗ ΑΘΗΝΩΝ
ΕΝΟΡΚΗ ΚΑΤΑΘΕΣΗ-ΥΠΟΜΝΗΜΑ
Του Δημητρίου ΑΝΤΩΝΙΟΥ, Ιατρού, κατ. Χαλκίδος, οδός Δημ. Βώκου 6, Χαλκίδα, τηλ.22210-62743
Σχετ.: Η ΑΒΜ  ΙΔ` 2010/19473/15-10-2010 ΜΗΝΥΣΗΣ μου στην Εισαγγελία Αθηνών εναντίον των μελών του Ελληνικού Κοινοβουλίου, της Κυβέρνησης και του Προέδρου της Δημοκρατίας για Εσχάτη Προδοσία  κατά της Ελλάδος
Αναφερόμενος στην παραπάνω σχετική μήνυσή μου καταθέτω ενόρκως και τα εξής:
Ιστορικό της μήνυσης: Την 27-05-2010 (ΑΒΜ Α10/1688/27-05-2010) κατέθεσα στην Εισαγγελία Χαλκίδος μήνυση κατά των μελών του τότε κοινοβουλίου και των υπουργών του, για διάπραξη Εσχάτης Προδοσίας κατά της χώρας δια συγκεκριμένων όρων του 1ου Μνημονίου και της Δανειακής Σύμβασης με την Τρόικα (τα ίδια διεπράχθησαν και στον 2ο Μνημόνιο και Δανειακή Σύμβαση του 2012 για τα οποία επίκειται η κατάθεση και νέας μήνυσης) και των επακολουθησάντων πολιτικών πράξεων και δράσεων στα πλαίσια του εγκλήματος αυτού. Η  μήνυσή μου πήρε, λόγω τοπικής αρμοδιότητας, τον ABM: IΔ. 10/19743/15-10-2010 της Εισαγγελίας Αθηνών. Στην συνέχεια η εισαγγελέας Εφετών Άννα Καλουτά με την αρ.11/03359/04-07-2011 απόφασή της την διαβίβασε στην Βουλή σύμφωνα με το άρθρο 86 Συντ. και του ν. 3126/2003 περί ευθύνης υπουργών, διότι, σύμφωνα με τον νόμο, προέκυψαν στοιχεία που έχουν σχέση με την διάπραξη κακουργημάτων από υπουργούς και τους συνεργαζόμενους με αυτούς βουλευτές και άλλα φυσικά πρόσωπα, κατά την άσκηση των καθηκόντων των (άρ.1 παρ. 2, αρ. 2 παρ.2, αρ. 7 του ν.3126/2003). Τελικά, ο επιληφθείς αρμόδιος Εισαγγελέας του ΑΠ Αθανάσιος Κατσηρώδης, διαβίβασε την μήνυση στην Βουλή με το αρ. 3089/07-10-2011 διαβιβαστικό του έγγραφο. Η μήνυση ανακοινώθηκε στην Βουλή από τον Προεδρεύοντα από την έδρα της βουλής την 24 Νοεμβρίου 2011 (επί κυβέρνησης Λουκά Παπαδήμου) (βλ. την σελ. 1985 των πρακτικών της ολομέλειας την 24-11-2011: IΓ` Περίοδος, Σύνοδος Γ`, Συνεδρίαση ΛΕ`). Στην συνέχεια, η ανακοίνωσή της από το Προεδρείο της Βουλής μετεδόθη σε όλα σχεδόν τα ΜΜΕ, ηλεκτρονικά, έντυπα και ψηφιακά, ακόμα και σε video παρμένο από το κανάλι της βουλής και διεδόθη ευρύτατα στο διαδίκτυο. Έκτοτε ουδεμία πράξη και πρωτοβουλία έχει αναληφθεί από την Βουλή. για την πρόοδό της. Έκτοτε η μήνυση ευρίσκετο, την έναρξη της ανάκρισης από την Τακτική δικαιοσύνη, όπως είχα ρητά κι εμφαντικά και προφορικά ζητήσει στην μήνυσή μου κι ενώπιον του αρμοδίου εισαγγελέα του ΑΠ αντίστοιχα, στην Δ/νση Νομοθετικού Έργου της Βουλής.

Εισαγωγή: Η Εθνική Κυριαρχία είναι η Ανωτάτη Δικαιακή Αρχή όλων των κρατών του Πλανήτη μετά τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο και την ίδρυση των εθνικών κρατών. Αυτό σημαίνει ότι όλες οι λοιπές λειτουργίες του κάθε κράτους (οικονομικές, στρατιωτικές, πολιτιστικές, θρησκευτικές κλπ), υπηρετούν, διαφυλάσσουν, διασφαλίζουν, προστατεύουν και θυσιάζονται πρωτίστως την Εθνική Κυριαρχία. Όποιος τολμήσει να διανοηθεί, εκφράσει, αποπειραθεί και πετύχει την αντιστροφή της παραπάνω ιεραρχίας των πολιτικών αξιών και θυσιάσει –ή αποπειραθεί να θυσιάσει- την Εθνική Κυριαρχία για την εξυπηρέτηση μιας άλλης λειτουργίας ή σκοπού του κράτους (όπως π.χ. της οικονομίας) διαπράττει του κακούργημα της Εσχάτης Προδοσίας, διότι η Κατάλυση της Εθνικής Κυριαρχίας συνεπάγεται αναγκαστικά την κατάλυση της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας και της Λαικής Εξουσίας, διότι η Εθνική Κυριαρχία είναι αναγκαία (αλλά όχι και ικανή) συνθήκη και προυπόθεση της Λαικής Εξουσίας (Δημοκρατίας).
Η μεγίστη, ανωτάτη κι αυθεντικότερη έκφραση κι εφαρμογή της Εθνικής Κυριαρχίας κάθε κράτους είναι η κατ` απόλυτη προτεραιότητα διαφύλαξη και διασφάλιση του Εθνικού Συμφέροντος του λαού του κάθε κράτους, ακόμα κι αναγκαστικά και προς ζημίας άλλου κράτους αν αυτό είναι αναγκαίο κι αναπόφευκτο (αρ. 107 Συντ.).
Η Δημοκρατία είναι το Πολίτευμα που προστατεύει εξ ορισμού κατ`  απόλυτη προτεραιότητα (de facto και de jure) τις Ατομικές και Πολιτικές Ελευθερίες και την Εθνική Κυριαρχία και Ανεξαρτησία .
Συνεπώς, όσοι Προδότες «δικαιολογούν» και «νομιμοποιούν» την υπογραφή του Μνημονίου απ` αυτούς και την εκχώρηση δια του τρόπου αυτού των νομοθετικών κα εκτελεστικών εξουσιών σε ξένες Δυνάμεις (Τρόικα) «για οικονομικούς λόγους», ουσιαστικά και νομικά καταλύουν το θεμελιώδες άρθρο 1 Συντ., ΟΜΟΛΟΓΟΥΝ την Κατάλυση της Δημοκρατίας,  του Δημοκρατικού Συντάγματος της Ελλάδος και την Προδοσία της Χώρας (ΠΚ 134α), ζητώντας ταυτόχρονα ελαφρυντικά και επιείκεια για το έγκλημά των.
Για τους παραπάνω λόγους,  η Κατάλυση της Εθνικής Κυριαρχίας, συνεπάγεται την Κατάλυση, Αλλοίωση και κατάσταση ανενεργού του υφισταμένου Πολιτεύματος της  Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας και Λαικής Εξουσίας κι ως εκ τούτου συνεπάγεται την Κατάλυση του θεμελειωδέστερου άρθρου του Ελληνικού Συντάγματος, ήτοι του αρ. 1 Συντ. το οποίο ρητά ορίζει ότι το Πολίτευμα της Ελλάδος είναι η Προεδρευομένη  Κοινοβουλευτική Δημοκρατία και ότι Θεμέλειο του Πολιτεύματος είναι η Λαική Εξουσία. Για τους λόγους αυτούς η Κατάλυση της Εθνικής Κυριαρχίας συνιστά την διάπραξη του κακουργήματος της Εσχάτης Προδοσίας (ΠΚ αρ.134 παρ.1 εδ.Α, παρ.2 α,β,γ,
παρ.2 και 134Α  και 135 ΠΚ).
Κι αληθώς η Εθνική Κυριαρχία και το Δημοκρατικό Πολίτευμα της Ελλάδος κατελύθη κατ` επανάληψη και κατ` εξακολούθησε από τις παρακάτω υπαίτιες κυβερνήσεις, βουλευτές κι άλλους υπαιτίους, δια της σύναψης, ψήφισης και εν συνεχεία εφαρμογής των Δύο Δανειακών Συμβάσεων (του 2010 και 2012) μεταξύ 3 ελληνικών κυβερνήσεων και των αντίστοιχων Μνημονίων, όπως ανέλυσα εκτενώς στην από 27-05-2010 μήνυσή μου για την Πρώτη Δανειακή Σύμβαση της 08-05-2010 και Μνημόνιο (ν.3845/05-05-2010) και για το Μεσοπρόθεσμο (ν.3986/2011, το οποίο συνιστά το πεδίο εφαρμογής της πρώτης Δανειακής Σύμβασης και Μνημονίου), την Δεύτερη Δανειακή Σύμβαση (ΦΕΚ 240/12-12/-2012) , και Δεύτερο Μνημόνιο (ν…….), όπως αναλύω στο παρόν υπόμνημά μου.

Α) Πρώτη Δανειακή Σύμβαση και Μνημόνιο: Υπαίτια η Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου 
Την 08-05-2010 υπεγράφη μεταξύ της Κυβέρνησης και της Τρόικας μια διεθνής Δανειακή Σύμβαση τριετούς διάρκειας, ύψους 110 δις., εκ των οποίων τα 80 από το Κράτη Μέλη της Ευρωπαικής Ένωσης (εκτός της Γερμανίας για την οποία δάνεισε η κρατική Γερμανική Τράπεζα KfW) και 30 δις. από το ΔΝΤ. Η Σύμβαση αυτή δεν έχει ακόμα κυρωθεί στο σύνολό της με κυρωτικό νόμο από την Ελληνική Βουλή και με πλειοψηφία 180 βουλευτών, σύμφωνα με τα άρθρα 28 παρ.2 Συντ.και 36 παρ.2 Συντ. Ένα μέρος όμως της Σύμβασης αυτής ψηφίστηκε –με απλή πλειοψηφία των 172 βουλευτών και συνεπώς κατά παράβαση των παραπάνω συνταγματικών άρθρων - την 06-05-2010 με την μορφή Μνημονίου Συνεργασίας και Κατανόησης!, ως «παραρτήματος» στον ν.3845/06-05-2010 από την Ελληνική Βουλή με «απλή» πλειοψηφία 172 βουλευτών (θα ίσχυε και με απλή πλειοψηφία 151 ψήφων), ώστε να αρχίσει –καταχρηστικά και παράνομα- να εφαρμόζεται η δανειακή αυτή σύμβαση, η οποία καταλύει βασικές αρχές του Πολιτεύματος και γι αυτό συνιστά πράξη Εσχάτης Προδοσίας από τους ψηφίσαντες αυτήν και από τους ανερχόμενους αυτήν, σύμφωνα με όσα έχω καταθέσει μέχρι τώρα.
Στις 07-05-2010 η κυβέρνηση με ένα κοινοβουλευτικό πραξικόπημα –και κατά παράβαση των παραπάνω συνταγματικών άρθρων- πέτυχε την τροποποίηση της παρ.4 του άρθρου 1 του ν.3845/06-05-2010 κι έτσι με το άρθρο 9 του ν.3847/07-05-2010 οι διεθνείς συμβάσεις που εξουσιοδοτήθηκε να υπογράφει ο υπουργός οικονομικών στο πλαίσιο του Μνημονίου, δεν θα ήρχοντο πλέον στην Βουλή προς επικύρωση (όπως προέβλεπε η παρ.4 του άρθρου 1 του ν.3845/06-05-2010), αλλά «για συζήτηση και ενημέρωση».
Εκχώρηση της Νομοθετικής, Εκτελεστικής και Δικαστικής Εξουσία σε ξένες δυνάμεις
Από το περιεχόμενο όμως της Δανειακής Σύμβασης και του Μνημονίου  προκύπτει ότι η Κυβέρνηση παρεχώρησε στην Τρόικα Νομοθετικές Εξουσίες που ανήκουν αποκλειστικά στον Ελληνικό Λαό (Συντ.1). Αυτό φαίνεται κι από το γεγονός ότι όλοι σχεδόν οι όροι και των Δύο Συμβάσεων  και των δύο Μνημονίων αρχίζουν με προανειλημμένες προσταγές της Τρόικας –με την σύμφωνη δουλική συναίνεση της Ελληνικής Κυβέρνησης- προς την την τελευταία και προς  την Ελληνική Βουλή για το τι οφείλουν να εφαρμόσουν και ψηφίσουν, καταργώντας αυταρχικά την διάκριση των εξουσιών (ΠΚ 134α, περ.ε) όπως προβλέπεται στο Ελληνικό Σύνταγμα, με προσταγές όπως:  «η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύεται να λάβει και να εφαρμόσει….θα εφαρμόσει,…θα τροποποιήσει την νομοθεσία…..η ελληνική κυβέρνηση θα υιοθετήσει νομοθεσία και θα πάρει τα απαραίτητα μέτρα για ….», «η ελληνική βουλή θα ψηφίσει…», «η ελληνική βουλή θα ψηφίσει….», «το ελληνικό κοινοβούλιο θα υιοθετήσει…»  κλπ. κλπ., (Επ1,σελ.76 (άρ. ΙΙΙ,7), σελ.77(άρ.8, 9), 79 (άρ.13), σεκ.81-2 (άρ.15-16), σελ.83,  σελ. 97 (διαρθρωτικές δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις).
Η Τρόικα μάλιστα καθορίζει και τα βασικά μεγέθη του Κρατικού Προυπολογισμού για το 2011 (Επ.1, σελ. 95 (άρ.2,v) κλπ. κλπ. και φυσικά –μεταξύ άλλων και τον όρο: «Οι (ελληνικές) αρχές δεσμεύονται να διαβουλεύονται με την Ευρωπαική Επιτροπή, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ για την υιοθέτηση πολιτικών που δεν συνάδουν με αυτό το μνημόνιο»! (σελ.1 του παραρτήματος  IV του ν.3845/2010 (Μνημονίου). Με άλλα λόγια η Τρόικα έχει δικαίωμα βέτο σε ΟΛΟΥΣ τους Νόμους που θα φέρει προς ψήφιση στην Βουλή η –οιωνοί- «Ελληνική Κυβέρνηση»!, ενώ η τελευταία όχι!.
Oι ίδιες διαταγές δίδονται από την Τρόικα και σε ΟΛΑ τα άρθρα της Δεύτερης Σύμβασης και του Δευτέρου (αναθεωρημένου)  Μνημονίου της 06-08-2010, (βλ.  Επ2, σελ.52-78) (για το αναθεωρημένο Δεύτερο  Μνημόνιο θα αναφερθώ αναλυτικότερα παρακάτω).
Οι παραπάνω όροι της Δανειακής Σύμβασης και του Μνημονίου συνιστούν εκχώρηση της Νομοθετικής Εξουσίας της Ελλάδος σε ξένες δυνάμεις δια της παραβίασης των άρθρων 1 και 28 παρ.2 του Συντάγματος εφόσον παραχωρούν (όχι απλά αρμοδιότητες) αλλά ΕΞΟΥΣΙΕΣ στην Τρόικα, οι οποίες επιβάλλονται –με την συνέργεια της Ελληνικής Κυβέρνησης και της Βουλής- αναγκαστικά στην εκουσίως υποταγμένη Ελληνική Βουλή, βιάζοντας έτσι την Κυρίαρχη Λαική Βούληση και το άρθρο 134 ΠΚ. Επιπλέον, η Διεθνής αυτή Δανειακή Σύμβαση Δεν κυρώθηκε –έστω προσχηματικά και πάντως απαραδέκτως-από την Βουλή σύμφωνα με το άρθρο 28 παρ.2 του Συντάγματος και τούτο διότι –όπως έχω ήδη προείπει- ακόμα και η κύρωσή της από το σύνολο (5/5) των βουλευτών, η Σύμβαση αυτή θα ήταν και πάλι Προδοτική και το έγκλημα της Εσχάτης Προδοσίας δεν θα εξαλείφετο φυσικά, διότι δεν μπορούν ούτε και οι 300 της βουλής να υπογράψουν την εκχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας σε ξένες δυνάμεις.
Επιπλέον οι παραπάνω όροι της Δανειακής Σύμβασης και του Μνημονίου συνιστούν παραβίαση των άρθρων 1 και 28 παρ.3 του Συντάγματος εφόσον παραχωρούν στην Τρόικα, όχι μόνο μέρος της άσκησης της εθνικής μας κυριαρχίας, αλλά  ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ σε μορφή ΕΞΟΥΣΙΩΝ και μάλιστα χωρίς καν τις απαγορευτικές προς τούτο προυποθέσεις που ορίζονται στο τελευταίο εδάφιο του 28 παρ.3 του Συντάγματος, ήτοι την αμοιβαιότητα, ισότητα και της μη-παραβίασης της «βάσης του δημοκρατικού πολιτεύματος», η βάση του οποίου είναι η Λαική Κυριαρχία (άρθρο 1 Συντ.), η οποία παραβιάζεται καίρια και κυρίαρχα με την Σύμβαση και το Μνημόνιο.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση της μήνυσής μου και οι διατάξεις του άρθρου 28 παρ.2,3 συνιστούν  «θεμελιώδεις αρχές του Συντάγματος» (ΠΚ 134α), επειδή καθορίζουν τις διεθνείς σχέσεις της χώρας μας σε συνάρτηση με την διατήρηση και διαφύλαξη της Εθνικής κας Κυριαρχίας και Ανεξαρτησίας. 
Επίσης:
Ια) Άρθρο 14 παρ.5 της Δανειακής Σύμβασης: «Με την παρούσα ο Δανειολήπτης αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία, από νομικές διαδικασίες σε σχέση με τη παρούσα Σύμβαση, περιλαμβανομένων χωρίς περιορισμούς της ασυλίας όσον αφορά την άσκηση αγωγής…όσον αφορά την εκτέλεση και επιβολή κατά των περιουσιακών στοιχείων του στο βαθμό που δεν τα απαγορεύει αναγκαστικός νόμος.
Ιβ) Σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ.1 και 2,3 η Δανειακή Σύμβαση διέπεται και ερμηνεύεται σύμφωνα με το Αγγλικό δίκαιο και αρμόδιο για την επίλυση οποιασδήποτε διένεξης μεταξύ των συμβαλλομένων, αρμόδιο είναι το Δικαστήριο της Ευρωπαικής Ένωσης, οι αποφάσεις του οποίου είναι δεσμευτικές και εκτελεστές από τα συμβαλλόμενο μέρη, αντίστοιχα. 
Δηλ. σε περίπτωση κατάλυσης της εδαφικής υπόστασης της Ελλάδος από την Τρόικα (βλ.το επόμενο άρθρο) το Ελληνικό Κράτος και Δικαιοσύνη απεμπολούν κάθε νόμιμο δικαίωμά τους να έχουν λόγο επ` αυτού! 
O όρος αυτός συνιστά απαράδεκτη παραίτηση της Ελλάδος από την δικαστική της προστασία και ταυτόχρονη εκχώρηση της Νομοθετικής Εξουσίας της Ελλάδος σε ξένες δυνάμεις.
ΙΙ) Παρ. 11 παρ.4 του υποδείγματος  νομικής γνωμοδότησης της Δανειακής Σύμβασης: Ούτε ο Δανειολήπτης ούτε τα περιουσιακά του στοιχεία έχουν ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας ή διαφορετικά λόγω της δικαιοδοσίας κατάσχεσης- συντηρητικής ή αναγκαστικής-  ή αναγκαστικής εκτέλεσης σε σχέση με οποιαδήποτε ενέργεια ή διαδικασία σχετικά με την Σύμβαση.
Ο όρος αυτός συνιστά την κατάλυση της φυσικής υπόστασης του Κράτους και εκχώρηση της Εθνικής μας Κυριαρχίας σε ξένες δυνάμεις (Τρόικα).
Το άρθρο αυτό πρέπει να συνεκτιμηθεί ως προς τα αποτελέσματά του με το άρθρο 13 της Σύμβασης (ΕΠ1 σελ.32) για την εκχώρηση των δικαιωμάτων του δανείου από την Τρόικα σε ξένες, φίλιες και μη- χώρες και συνεπώς και την εκχώρηση σε αυτές των Κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.
ΙΙΙ) Με το άρθρο 10 της Σύμβασης η Ελλάδα παραχωρεί το δικαίωμα στην Τρόικα να ελέγχει περιοδικά την  Ελληνική Κυβέρνηση για την πιστή εφαρμογή από την τελευταία των από την Τρόικα αναγκαστικά επιβαλλομένων πολιτικών και μέτρων που αφορούν ατομικά τους  Έλληνες. Με τον τρόπο αυτό παραχωρήθηκε από την Ελληνική Κυβέρνηση και Βουλή η Εκτελεστική Εξουσία σε ξένες δυνάμεις.
Συνεπώς η Ελληνική Κυβέρνηση και Βουλή, εκχώρησαν σε ξένες δυνάμεις (Τρόικα) την Νομοθετική, Εκτελεστική και Δικαστική εξουσία, ήτοι τις τρείς συνιστώσες της Λαικής Κυριαρχίας που αποτελεί θεμελιώδη αρχή του Πολιτεύματος (Συντ. άρθρο
1 και η παραβίαση του οποίου συνιστά ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ κατ` άρθρο ΠΚ134.
Με τα παραπάνω άρθρα της Δανειακής Σύμβασης του 2010, η Ελλάδα παραιτείται του αναφαίρετου Συνταγματικού της Δικαιώματος Δικαστικής της Προστασίας (αρ. 20 Συντ.) κι εκχωρείται παράνομα η Εθνική Κυριαρχία της Ελλάδος στον ESM.
Τα παραπάνω γεγονότα συνιστούν παράβαση των αρ.134 παρ.1 εδ.Α, παρ.2 α,β,γ,
παρ.2 και 134Α  και 135 ΠΚ, ήτοι Εσχάτη Προδοσία.
Στην συγκεκριμένη όμως περίπτωση της μήνυσής μου και οι διατάξεις του άρθρου 28 παρ.2,3 συνιστούν επίσης «θεμελιώδεις αρχές του Συντάγματος» (ΠΚ 134α).
Στην συνέχεια, με τον νόμο 3986/2011 (1ο Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα) ετέθησαν οι πολιτικές βάσεις για την πρακτική εφαρμογή του Πρώτου και Μνημονίου και της Πρώτης Δανειακής Σύμβασης 2010,  με την Ίδρυση του «Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου», ο οποίος (νόμος) έθετε τους όρους προδοτικού ξεπουλήματος της περιουσίας του ελληνικού δημοσίου (κατασχετέας και μη-κατασχετέας λόγω ασυλίας της τελευταίας από την εθνική κυριαρχία, από την οποία όμως παραιτήθηκε η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου για τον λόγο αυτόν ακριβώς) στους ξένους κατακτητές της Τρόικας (ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ).
Η Πρώτη Δανειακή Σύμβαση, 08-05-2010 (δεν ψηφίστηκε στην Βουλή !). http://www.hellenicparliament.gr/Nomothetiko-Ergo/Anazitisi-Nomothetikou-Ergou?law_id=bcf0f265-06e2-4d43-a1ce-06ce96d27fb1
(περιλαμβάνεται στο CD)
Το πρώτο Μνημόνιο (ν.3845/2010,  ΦΕΚ 65/Α'/6-5-2010).
(περιλαμβάνεται στο CD)
Πρακτικά της Βουλής την 06-05-2010 για την ψήφιση του 1ου Μνημονίου
(περιλαμβάνεται στο CD)
Β) Δεύτερη Κύρια Δανειακή Σύμβαση και 2ο Μνημόνιο: Υπαίτια η Κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου

Την 15-11-2011, με αμφιβόλου νομιμότητας και συνταγματικής τάξης διαδικασίες, πρωθυπουργός της χώρας ανέλαβε ο Λουκάς Παπαδήμος, στην θέση του ουσιαστικά και «βελούδινα» ανατραπέντος Γεωργίου Παπανδρέου, κατ` απαίτηση φυσικά των ξένων κατακτητικών δυνάμεων της χώρας, ΕΕ. ΔΝΤ και ΕΚΤ (Tρόικας).
Η εντολοδόχος της Τρόικας κυβέρνηση αυτή ψήφισε άμεσα το 2ου Μνημόνιο Συνεργασίας και Κατανόησης (ν. 4046/2012, ΦΕΚ Α` 28/14-2-2012 (σελ. 291-866) (επανακυκλοφόρησε την 24-2-2012) με την Τρόικα.
Στην συνέχεια ψηφίστηκε το  2ου Μεσοπρόθεσμο Σχέδιο 2012-2015 (πλαίσιο εφαρμογής του παραπάνω 2ου Μνημονίου και της επερχομένης 2ης Κύριας Δανειακής Σύμβασης 2012-3), το οποίο πήρε τον αριθμό  ν. 4038/ 02-02-2012, ΦΕΚ Α` 14/02-02-2012.
(περιλαμβάνεται στο CD)
Tην 20-03-2012 ψηφίστηκε στην Ελληνική Βουλή η 2η Κύρια Δανειακή Σύμβαση της Ελληνικής Κυβέρνησης με την Τρόικα (ν. 4060/2012, ΦΕΚ Α` αρ. 65/ 22-03-2012) με τίτλο: «Κυρία Σύμβαση Χρηματοπιστωτικής Διευκόλυνσης» μεταξύ α) του Ευρωπαικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ESM) (με έδρα το Λουξεμβούργο) εκπροσωπούμενο από τον Klaus Regling, Διευθύνοντα Σύμβουλο ή τον Christopher Frankle, Αναπληρωτή Διευθύνοντα Σύμβουλο, β) της Ελληνικής Δημοκρατίας (ως Δικαιούχου Κράτους Μέλους), εκπροσωπουμένη από τον Υπουργό Οικονομικών Κον Γιάννην Στουρνάραν, γ) την Τράπεζα της Ελλάδος, εκπροσωπουμένη από τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γεώργιο Προβόπουλο και  δ) του Ελληνικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) (ν.3864/2010).
Αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στην Βουλή για την 2η Κύρια Δανειακή Σύμβαση:
Έγκριση σχεδίου κύριας σύμβασης χρηματοδοτικής διευκόλυνσης 20/03/2012. Ψήφισαν συνολικά 292 βουλευτές εκ των οποίων: Ψήφισαν ΝΑΙ : 213 και ψήφισαν ΟΧΙ: 79.
Εδώ τα πρακτικά της Βουλής της 20-03-2012 στην ψήφιση της 2ης Κύριας Δανειακής Σύμβασης:
(περιλαμβάνεται στο CD)
Στην 2η Κύρια Δανειακή Σύμβαση αυτή περιέχονται οι εξής εθνοπροδοτικοί για την Ελλάδα όροι:
1) Αρ. 4 παρ. 2α (ii): «να μην χορηγήσει (η Ελλάδα) σε οποιοδήποτε άλλο πιστωτή ή κάτοχο του δημοσίου χρέους οποιαδήποτε προτεραιότητα έναντι του ΕΤΣΧ (ESM)».
Ο όρος αυτός είναι ο ορισμός της Εσχάτης Προδοσίας, διότι η μεγίστη κι αυθεντικότερη έκφραση της Εθνικής Κυριαρχίας κάθε κράτους είναι το Εθνικόν Συμφέρον του λαού του κάθε κράτους (αρ. 106 παρ.3  Συντ.). Στον όρο όμως αυτόν, η βασική αυτή πολιτική και πολιτειακη αρχή ανατρέπεται πρωταφανώς ιστορικά και θυσιάζεται το Εθνικό Συμφέρον του Ελληνικού Λαού, υπέρ του ESM!
2) Αρ.10 παρ.1: «Το Επωφελούμενο Κράτος Μέλος (η Ελλάδα) θα επιτρέπει στο ΕΤΧΣ να έχει το δικαίωμα να στείλει τους δικούς του (ή δικούς τους) πράκτορες (!) ή δεόντως εξουσιοδοτημένους αντιπροσώπους για να διεξάγουν τεχνικούς ή οικονομικούς ελέγχους ή επιθεωρήσεις…σε σχέση με την διαχείριση της Σύμβασης».
Ο όρος αυτός συνιστά παραβίαση του αρ. ΠΚ 146 »περί παρβίασης μυστικών της Πολιτείας» και του αρ. ΠΚ 151 «περί Κατάχρησης Πληρεξουσιότητας».
3) Αρ. 13  παρ.4: « To Δικαιούχο Μέλος (η Ελλάδα), η Τράπεζα της Ελλάδος και το ΤΧΣ  (σημ. ως εκπρόσωποι της Ελλάδος στην παρούσα σύμβαση) παραιτούνται  με την παρούσα αμετάκλητα κι ανεπιφύλακτα από κάθε δικαίωμα ασυλίας (σημ. άρα και από κάθε δικαίωμα ασυλίας λόγω εθνικής κυριαρχίας) που ήδη έχουν ή μπορεί να δικαιούνται σε σχέση με τους ίδιους και τα περιουσιακά τους στοιχεία (σημ. ήτοι των περιουσιακών στοιχείων της Ελλάδος που αυτοί εκπροσωπούν στην παρούσα σύμβαση) έναντι δικαστικών ενεργειώ σχετικά με την παρούσα Σύμβαση Τροποποίησης, συμπεριλαμβανομένων ενδεικτικά, κάθε δικαιώματος ασυλίας έναντι άσκησης αγωγής, έκδοσης δικαστικής απόφασης ή άλλης διάταξης, κατάσχεσης, εκτέλεσης ή ασφαλιστικού μέτρου και έναντι κάθε εκτέλεσης ή αναγκαστικού μέτρου σε βάρος των περιουσιακών τους στοιχείων στο μέτρο που τα ανωτέρω δεν απαγορεύονται από αναγκαστικό νόμο».
Γ) Τροποποίηση της 2ης Κύριας Δανειακής Σύμβασης από την Κυβέρνηση Αντώνη Σαμαρά την 12-12-2012 (ως πράξη νομοθετικού περιεχομένου) και την 25-01-2013 (ως κυρωτικός νόμος)

Στην συνέχεια στις διπλές εκλογές του 5ης Μαίου και 18 Ιουνίου 2012 εξελέγη νέα κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά, η κυβέρνηση του οποίου, εκ μέρους της ελληνικής δημοκρατίας, υπέγραψε και σύναψε στο Λουξεμβούργο και την Αθήνα, την 12-12-2012 Τροποποίηση της παραπάνω 2ης  Κύριας Δανειακής Σύμβασης της 20-03-2012 (ν.4060/2012) της κυβέρνησης του Λουκά Παπαδήμου κι ως συνέχειας της επιστολής του Αντώνη Σαμαρά στην Christine Lagarde, με την οποία την βεβαιώνει δουλικά ότι θα τηρήσει την δανειακή σύμβαση της κυβέρνησης Λουκά Παπαδήμου (βλ. παρακάτω την επιστολή αυτή).
Η Τροποποίηση αυτής της 2ης Κύριας Δανειακής Σύμβασης εκδόθηκε ως Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου και δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ Α` αρ. φύλλο 240/12-12-2012 (σελ.5789 επ.) με τίτλο: «Σύμβαση Τροποποίησης της Κυρίας Σύμβασης Χρηματοπιστωτικής Διευκόλυνσης»  μεταξύ α) του Ευρωπαικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ESM) (με έδρα το Λουξεμβούργο) εκπροσωπούμενο από τον Klaus Regling, Διευθύνοντα Σύμβουλο ή τον Christopher Frankle, Αναπληρωτή Διευθύνοντα Σύμβουλο, β) της Ελληνικής Δημοκρατίας (ως Δικαιούχου Κράτους Μέλους), εκπροσωπουμένη από τον Υπουργό Οικονομικών Κον Γιάννην Στουρνάραν, γ) την Τράπεζα της Ελλάδος, εκπροσωπουμένη από τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γεώργιο Προβόπουλο και  δ) του Ελληνικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) (ν.3864/2010)» και περιέχει, ομοίως με αυτήν του 2010,  όρους παράνομης εκχώρησης της εθνικής κυριαρχίας της χώρας στο Ευρωπαικό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ-ESM) (με έδρα το Λουξεμβούργο) !.
1) Ειδικότερα, στο αρ.1 παρ.4δ(ii)(A) (σελ.5794 του ΦΕΚ Α` 240/2012) η Ελλάδα δεσμεύεται να χρησιμοποιήσει τα δάνεια της Τρόικας αποκλειστικά για την εξόφληση των υφισταμένων χρεών της !
2) Στο αρ. 4 .4  (σελ. 5798 του παραπάνω ΦΕΚ Α` 240/2012) αναφέρεται:
« To Δικαιούχο Μέλος (η Ελλάδα), η Τράπεζα της Ελλάδος και το ΤΧΣ  (σημ. ως εκπρόσωποι της Ελλάδος στην παρούσα σύμβαση) παραιτούνται  με την παρούσα αμετάκλητα κι ανεπιφύλακτα από κάθε δικαίωμα ασυλίας (σημ. άρα και από κάθε δικαίωμα ασυλίας λόγω εθνικής κυριαρχίας) που ήδη έχουν ή μπορεί να δικαιούνται σε σχέση με τους ίδιους και τα περιουσιακά τους στοιχεία (σημ. ήτοι των περιουσιακών στοιχείων της Ελλάδος που αυτοί εκπροσωπούν στην παρούσα σύμβαση) έναντι δικαστικών ενεργειών σχετικά με την παρούσα Σύμβαση Τροποποίησης, συμπεριλαμβανομένων ενδεικτικά, κάθε δικαιώματος ασυλίας έναντι άσκησης αγωγής, έκδοσης δικαστικής απόφασης ή άλλης διάταξης, κατάσχεσης, εκτέλεσης ή ασφαλιστικού μέτρου και έναντι κάθε εκτέλεσης ή αναγκαστικού μέτρου σε βάρος των περιουσιακών τους στοιχείων στο μέτρο που τα ανωτέρω δεν απαγορεύονται από αναγκαστικό νόμο».
3) Και στο αρ.4.1.2 (σελ.5797 του ΦΕΚ Α` 240/2012) ορίζεται ότι η Σύμβαση Τροποποίησης αυτή διέπεται από το Αγγλικό δίκαιο, με αποκλειστικά αρμόδια τα Δικαστήρια του Λουξεμβούργου.
Οι εθνοπροδοτικές διατάξει του αρ. 4 .4  (σελ. 5798 του παραπάνω ΦΕΚ Α` 240/2012) επαναλαμβάνονται βασανιστικά και στις σελ. 5826, 5845 του ΦΕΚ Α` 240/12.
Οι ποινικές ευθύνες για συνέργεια και ηθική αυτουργία σε Εσχάτη Προδοσία του α) Νομικού Συμβουλίου του Κράτους στο Υπουργείο Οικονομικών, β) του Νομικού Συμβούλου του ΤΧΣ και γ) του υπουργού οικονομικών ως συντάκτη του «Πιστοποιητικού Συμμόρφωσης» στους όρους της παραπάνω Τροποποίησης Σύμβασης
Στις σελ. 5800-5805, 5829-31, 5848-50 των γνωμοδοτήσεων των παραπάνω α) και β) Συμβουλίων και Συμβούλου στην παραπάνω Τροποποίηση της 2ης Δανειακής Σύμβασης (ΦΕΚ Α` 240/2012) κρίνονται απόλυτα σύμφωνοι με το ελληνικό και διεθνές δίκαιο, οι παραπάνω εθνοπροδοτικοί όροι της 2ης Δανειακής Σύμβασης, δεν αντιβαίνουν και δεν περιορίζουν το δικαιώματα του Δικαιούχου Κράτους (της Ελλάδος), δεν απαιτείται  η επικύρωση της Δανειακής Σύμβασης από το Ελληνικό Κοινοβούλιο ! κι κρίνει ρητά σύννομο με το ελληνικό και διεθνές δίκαιο τον παραπάνω όρο του αρ.4.4 της Σύμβασης για την παραίτηση του Ελληνικού Κράτους από την ασυλία, λόγω εθνικής κυριαρχίας του ιδίου και όλων των περιουσιακών του στοιχείων στην διαδικασία εφαρμογής της Σύμβασης αυτής!
(*) η λέξη (παραίτησης από την) «εθνική κυριαρχία» αναφέρεται ρητά σε όλες τις παραπάνω γνωμοδοτήσεις προς διάλυση κάθε αμφιβολίας ερμημείας.
Και ο υπουργός Οικονομικών (σελ.5806-7) δεσμεύεται ρητά να συμμορφωθεί με τους όρους της Σύμβασης με το αντίστοιχο πιστοποιητικό συμμόρφωσής του!
Με το παραπάνω άρ.4 της 2ης    Τροποποίησης της Σύμβασης του 2012 (ΦΕΚ Α` 240/2012), η Ελλάδα παραιτείται του αναφαίρετου Συνταγματικού της Δικαιώματος Δικαστικής της Προστασίας (αρ. 20 Συντ.) κι εκχωρείται παράνομα η Εθνική Κυριαρχία της Ελλάδος στον ESM.
Τα παραπάνω γεγονότα συνιστούν παράβαση των αρ.134 παρ.1 εδ.Α, παρ.2 α,β,γ,
παρ.2 και 134Α  και 135 ΠΚ, ήτοι Εσχάτη Προδοσία.
Η παραπάνω πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου του ΦΕΚ Α` 240/12-12-2012
στην συνέχεια κυρώθηκε με νόμο την 15η Ιανουαρίου 2013 με 166 Βουλευτές με τον ν.  4111/2013 (ΦΕΚ Α` αρ. 18/25-01-2013) με τίτλο: «Έγκριση των Σχεδίων των Συμβάσεων Τροποποίησης της (2ης ) Κύριας Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης, μεταξύ του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (Ε.Τ.Χ.Σ.), της Ελληνικής Δημοκρατίας, του Ελληνικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (Τ.Χ.Σ.) και της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ), με τίτλο: «Κύρια Σύμβαση Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης», της Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ε.Τ.Χ.Σ., της Ελληνικής Δημοκρατίας και της ΤτΕ, με τίτλο «Σύμβαση Διευκόλυνσης Διαχείρισης Υποχρεώσεων ΣΙΤ» και της Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ε.Τ.Χ.Σ., της Ελληνικής Δημοκρατίας και της ΤτΕ, με τίτλο «Διευκόλυνση αποπληρωμής Τόκων Ομολόγων», παροχή εξουσιοδοτήσεων για την υπογραφή των Συμβάσεων» και άλλες επείγουσες διατάξεις».
Συνεπώς, ούτε κι αυτή η τελευταία Έγκριση Τροποποίησης της 2η Κύριας Δανειακής Σύμβασης  δεν κυρώθηκε με νόμο τουλάχιστον από 180 βουλευτές, όπως προβλέπει το άρ.28 παρ. Συντ. 28 παρ.2.
Iδού τα links των πρακτικών της Βουλής της ψήφισης της 2ης Δανειακής Σύμβασης την 15-01-2013 (ν. 4111/2013), με τα ονόματα όλων των μελών του κοινοβουλίου που την υπερψήφισαν (δεν είναι καταχωρημένα στο site της Βουλής).  
Επιστολές Εθνοπροδοτικής Υποτέλειας
1) Πρίν την ψήφιση της παραπάνω 2ης προδοτικής δανειακής σύμβασης και του 2ου Μνημονίου, ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου και τότε υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησής του Ευ. Βενιζέλος, με τις από 27-9-2011 επιστολές τους προς την Πρόεδρο του ΔΝΤ Christine Lagarde, αναλαμβάνουν προκαταβολικά την δέσμευση! της πιστής εφαρμογής της παραπάνω εθνοπροδοτικής δύμβασης.
2) Το ίδιο έπραξαν και δεσμεύτηκαν για την ίδια 2η προδοτική δέσμευση και μετά την ψήφισή της (την 20-03-2012)  ανέλαβαν και ο από την 18-06-2012  νυν «πρωθυπουργός» Αντώνης Σαμαράς,  Γιάννης Στουρνάρας (Υπουργός Οικονομικών) και Γεώργιος Προβόπουλος (Δ/της της ΤτΕ) με την από 19-7-2013 κοινή επιστολή των προς τον Πρόεδρο του Eurogroup, τον Αντιπρόεδρο της Επιτροπής Οικονομικών της ΕΕ και τον Πρόεδρο της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας !
(οι επιστολές αυτές κατατίθενται στην παρούσα δικογραφία).
Για τους παραπάνω λόγους
ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ
ΚΑΙ ΖΗΤΩ ΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΤΩΝ ΔΙΩΞΗ
(εκτός αυτών που μηνύω στην από 27-05-2010 μήνυσή μου, ήτοι την Κυβέρνηση (υπουργικό συμβούλιο) Γεωργίου Παπανδρέου, Ντόρα Μπακογιάννη και Γεώργιο Καρατζαφέρη (Πρόεδρο του κόμματος ΛΑΟΣ), όλους του βουλευτές που ψήφισαν το πρώτο μνημόνιο, αναπόσπαστο μέρος του οποίου είναι και η πρώτη προδοτική δανειακή σύμβαση Ελλάδος-Τρόικας και λοιπούς) 
ΚΑΙ ΤΟΥΣ
α) Λουκά Παπαδήμο (πρωθυπουργό της Ελλάδος), β) Αντώνιο Σαμαρά (Πρωθυπουργό Ελλάδος, γ) Ευάγγελο . Βενιζέλο (υπουργό οικονομικών), δ) Γιάννη Στουρνάρα (υπουργόν Οικονομικών), ε) Γεώργιο Προβόπουλο (Δ/την της ΤτΕ), στ) όλα τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου των παραπάνω δύο κυβερνήσεων Λουκά Παπαδήμου και Αντώνιου Σαμαρά, καθώς ζ) κι όλους τους βουλευτές που υπερψήφισαν την 2η Δανειακή Σύμβαση (ν . 4060/20-03-2012, ΦΕΚ Α` αρ. 240, 12-12-2012  και ν. 4111/2013 (ΦΕΚ Α` αρ. 18/25-01-2013).
Και τέλος η) το Νομικό  Συμβούλιο του Κράτους στο Υπουργείο Οικονομικών, θ) τον Νομικό  Σύμβουλο  του ΤΧΣ, για συνέργεια και ηθική αυτουργία σε Εσχάτη Προδοσία
Και φυσικά και ι) τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια, που υπέγραψε όλους τους παραπάνω προδοτικούς νόμους, για συνέργεια και ηθική αυτουργία σε Εσχάτη Προδοσία.  

Καταθέτω τέλος στην δικογραφία, αντίγραφα εφημερίδων, ρεπορτάζ, συνεντεύξεις, και δηλώσεις, αξιωματούχων, ελλήνων και ξένων, για γεγονότα τα οποία καταδηλώνω ως απολύτως αληθή και τα οποία ενισχύουν και αποδεικνύουν την προσχεδιασμένη εθνική προδοσία της χώρας από τους παραπάνω υπαιτίους και την αληθή επικυριαρχία, σε βαθμό αληθούς κατοχής της Ελλάδος, από την Τρόικα, η οποία αποφάσιζε και για την παραμικρή λεπτομέρεια, της οικονομικής, κοινωνικής, εκπαιδευτικής, στρατιωτικής, εργασιακής πολιτικής της Ελλάδος, που είχε ως αποτέλεσμα μια πραγματική βιολογική και ηθική γενοκτονία του Ελληνικού Λαού.
Η Δίκαιη Τιμωρία των Υπευθύνων, είναι Νομικά αναγκαία, ιερή και ιστορική.
Καταθέτω επίσης ένα CD, με τις Συμβάσεις και Νόμους που αναφέρονται στην παραούσα κατάθεσή μου.
Kαι τέλος το  βιβλίο μου «Τα Δάκρυα της Έλλης», Η Ελλάδα της Τρόικας 2010-11, που είναι ένα ιστορικό-πολιτικό χρονικό της περιόδου της Ελλάδας των ετών 2010-11.  

Αθήνα 27-01-2014                 Ο μηνυτής
                                          Δημ. Αντωνίου