Σχόλιο του blog:
Οι αγορές ποτέ δεν είναι κακές, όταν είναι εκεί προς μελέτη (πρώτα από όλα και ύστερα για επένδυση - γιατί όχι;) για ακόμα πιο βαθειά γνώση από ανθρώπους φωτισμένους υπό το πρίσμα ότι προσπαθούν να γίνουν καλύτεροι ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
Οι αγορές ποτέ δεν είναι κακές, όταν είναι εκεί προς μελέτη (πρώτα από όλα και ύστερα για επένδυση - γιατί όχι;) για ακόμα πιο βαθειά γνώση από ανθρώπους φωτισμένους υπό το πρίσμα ότι προσπαθούν να γίνουν καλύτεροι ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
14 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ, 2014: ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΓΙΑ
ΤΟΝ ΓΔ ΤΟΥ ΧΑΑ.
Όπως αντιλαμβάνεσθε ο όρος "ΠΑΡΕΝΘΕΤΗ" στο πρωϊνό σχόλιο ήταν
ένας ευφημισμός του "ΕΚΤΑΚΤΗ" η "ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ".
Βύθιση σήμερα στο ΧΑΑ η οποία προβληματίζει πολλαπλώς:
Εδώ θα μου επιτρέψετε μία παρέκβαση η οποία έχει να κάνει περισσότερο με το
καθημερινό και ιστορικό γίγνεσθαι στον τόπο μας αλλά και διεθνώς, παρά με την
τεχνική ανάλυση (ΤΑ).
1. Τους τελευταίους μήνες παρατηρείται μία επιτάχυνση των γεωπολιτικών και
οικονομικών βημάτων της ανθρωπότητας. Προς τα που άραγε;
Εντάσεις παντού, τα γράψαμε το πρωΐ και δεν χρειάζεται επανάληψη,
μεσαιωνική βαρβαρότης, άνευ όρων παράδοση στον κυνισμό, τον ηθικό σχετικισμό,
τον στείρο ατομικισμό, όπου ο δίπλα θεωρείται a priori εχθρός. Δεν νομίζω ότι
πρόκειται για μία πορεία προς την πρόοδο, τον φωτισμό, την συνύπαρξη. Αντίθετα,
είναι λες και η ανθρωπότης προσπαθεί να βάλει ένα τέλος, ένα γρήγορο,
βίαιο και αποτρόπαιο τέλος, σε όλα τα αδιέξοδα που η ίδια δημιούργησε
καλλιεργώντας κακίες που φαίνονται για αρετές και καταργώντας αρετές που
κατηγορήθηκαν ως ελαττώματα και προσκόμματα στην "πρόοδο". Το
μαρτυρεί το Νόμπελ Ειρήνης όπου ένα κορίτσι σχεδόν έχασε την ζωή του επειδή
ήθελε να μάθει γράμματα, το μαρτυρούν οι φωνές από το επέκεινα των αδικοχαμένων
πάνω από τον Ειρηνικό και την Ουκρανία επειδή κάποιοι, κάποιον η κάποιους
ήθελαν να βγάλουν από την μέση που ήταν εμπόδιο στα σχέδιά τους στην μία
περίπτωση η ήθελαν να συκοφαντήσουν τους αντιπάλους τους στην άλλη. Κανένας
ενδοιασμός, καμία τύψη του συνειδότος, σκοτάδι, συγκάλυψη, ερεβώδης σιωπή. Οι
μεν είναι έτοιμοι να πάρουν την ζωή ενός λουλουδιού που μόλις πάει να ανοίξει,
στο όνομα, αν υπάρχει τέτοιος Θεός, της θρησκευτικής ορθότητας, οι δε δεν
διστάζουν να θυσιάσουν εκατοντάδες ανύποπτους και αθώους που διέπραξαν το λάθος
να δείξουν εμπιστοσύνη στην ασφάλεια των αεροπορικών ταξιδιών χωρίς να
λογαριάσουν τα σχέδια κρατικών μυστικών υπηρεσιών. Αν συνεχίσομε πάνω σ'αυτό το
ίχνος πορείας του ευτελισμού της αξίας της ανθρώπινης ζωής, ίσως τελικά η μαζική
αυτοκτονία να είναι θέμα χρόνου τόσο για την "πεφωτισμένη" Δύση, όσο
και για την Ανατολή.
Η απόσταση από την δολοφονία, για οποιοδήποτε λόγο, μεταξύ μερικών
εκατοντάδων σε σχέση με μερικά δισεκατομμύρια δεν είναι μεγάλη ξέρετε, αν γίνει
η αρχή. Είναι ζήτημα εθισμού στην νέα κλίμακα μεγέθους των δολοφόνων και ζήτημα
μέσων. Και μέσα υπάρχουν και ο εθισμός μέσω των ΜΜΕ όσο πάει και γίνεται
πιο έντονος.
2. Στο πλαίσιο αυτό φαντάζει πταίσμα η καταδίκη ολόκληρων λαών στην ανέχεια
και την φτώχια για να πληρωθούν οι δανειστές, αλλά και η πρόθεση εκατομμυρίων
μικροαπατεώνων και δολίων, τέκνων των λαών, που δεν είχαν ποτέ σκοπό να
αποπληρώσουν τα χρέη τους. Οι μόνοι που χάνουν σ'αυτό το παιχνίδι είναι οι
αφελείς έντιμοι. Όλοι αυτοί χάρις στους οποίους λειτουργούν ακόμη νοσοκομεία,
και σχολεία... Ξέρετε. Τα φυτά. Οι δύο πρώτες κατηγορίες τους έβαλαν στην μέση
και οι μεν θέλουν να τους καταστήσουν ανδράποδα παίρνοντας τους τα πάντα, οι δε
συνεχίζουν να παρασιτούν.
Σήμερα στην συνεδρίαση του ΧΑΑ το πάνω χέρι το είχαν "οι μεν".
Δήλωσαν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι δεν πρόκειται να αφήσουν την χώρα
να ανασάνει, να αυτενεργήσει.
Τον έλεγχο δεν τον έχουν πια οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι των λαών αλλά οι
αγορές.
Θεωρούν ότι μέχρι να πληρωθεί και το τελευταίο ευρώ, είναι κύριοι της
Ελλάδας και θα την άγουν και θα την φέρουν κατά το συμφέρον τους και κατά το
δοκούν.
3. "Εκλογές;" "Τι είναι αυτά που λέτε;", "Μας
ρωτήσατε εμάς;"
"Πως είπατε;" "Σας λέει ο πρωθυπουργός σας ότι φεύγετε από
τα μνημόνια και ο άλλος υπόσχεται να τα σκίσει;", "Γελοιότητες."
"Ακούστε. Υπογράψατε ένα συμβόλαιο, όχι εσείς, οι αντιπρόσωποί σας που
ελεύθερα εκλέξατε με κάποιον κύριο που ακούει στο όνομα Διάβολος."
"Αυτού του κυρίου δεν του αρέσει να χάνει χρήματα. Ακόμη πιο πολύ δεν
του αρέσει να χάνει ψυχές."
"Εσείς βέβαια του είχατε δώσει την δική σας με όλα εκείνα τα
μικρορουσφετάκια, τις μικροκλοπές, τα "δωράκια", που έλεγε κάποιος
άλλος πρωθυπουργός σας, γνωστός και μη εξαιρετέος στα μέρη μας, τις
μικροπροδοσιούλες, τις μικροαστικές απιστιούλες και αταξίες, την εγκατάλειψη
της ανατροφής των παιδιών σας και... και... και..."
"Ε, τώρα.... σας έχει."
"Βέβαια, βέβαια, αγόρασε πολύ φθηνά τις ψυχές σας για χάντρες και
καθρεφτάκια. Το θεώρησε μία πολύ καλή τοποθέτηση διότι έβαλε τους περισσότερους
στο σακούλι του και τώρα θέλει να απολαύσει το θέαμα του πως θα κατασπαράξετε ο
ένας τον άλλο για να βάλει, δωρεάν αυτή την φορά και τις υπόλοιπες ψυχές στο
σακούλι του".
"Το θεώρησε μεγάλη επιτυχία γιατί εσείς οι Έλληνες θεωρείστε
"πονηροί"."
"Ε, αυτός είναι Ο ΠΟΝΗΡΟΣ."
"Α, μάλιστα. Ήταν ντεμοντέ και αντιπροοδευτικό να πιστεύετε ότι
υπάρχει. Μεταφυσική στο ιστορικό προτσές. Που ακούστηκε. Μεσαιωνικά
πράματα."
"Ε, σήμερα ίσως καταλάβατε ότι κάνατε λάθος. Όχι μόνον αυτό, αλλά ίσως
καταλάβατε ότι σας πατάει σε κάτι που δεν αντέχετε. Πόνο. Μάλιστα τόσο
απλό. Δεν αντέχετε πόνο."
"Είναι το σταθερό και αμετάβλητο νόμισμα των μεταφυσικών παραβάσεων
και κατά τούτο φυσικότατο και αποτελεσματικότατο."
"Μία εξήγηση. Όταν ο δικός σας ο Αριστοτέλης μιλούσε για "Μετά τα
Φυσικά", δεν εννοούσε "Έξω από τα Φυσικά". Εύκολο, ε;"
Σας τα έλεγε ο Μπίνης αλλά ποιός τον άκουγε. Θυμάστε;"
"Κι αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς
κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει
Μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκίνα πάλι."
"Και κάτι άλλο. Ο ΠΟΝΗΡΟΣ δεν είναι ένας. Είσαστε όλοι μαζί."
"Ελπίδα; Ποιά ελπίδα; Είπαμε δεν αντέχετε πόνο. Χωρίς πόνο δεν υπάρχει
ελπίδα. Ούτε σωτηρία."
"Όσο τον αποφεύγετε, τόσο δεν θα φαίνεται πουθενά."
"Εσείς δεν είσαστε σαν Εκείνον τον άλλο... να δεις πως τον λένε... από
Ι αρχίζει το όνομά του που πόνεσε για όλους σας."
"Όποιον νέο και να ρώτησαν οι αντιπρόσωποί μας το μόνο που άκουσαν
ήταν ότι θέλουν "να περνάνε καλά", ό,τι μπορεί αυτό να σημαίνει.
Δηλαδή όχι πόνος."
"Θα σας δώσω όμως μία δοκιμασία. Ξέρετε τις καραμέλες "Για τον
πόνο του άλλου;""
"Ναι. Αυτές στα φαρμακεία."
"Βάλτε μία στο στόμα. Αν από γλυκιά γίνει πικρή σαν το κινίνο και
πονέσετε για τον πλειστηριασμό του σπιτιού του γνωστού σας, για την ξενιτειά
των παιδιών του... ξέρετε για όλα όσα πονάνε τους διπλανούς σας... τότε... ίσως...
μπορεί..."
"Μπααα....δεν νομίζω να τα καταφέρετε."
"Δεν θα άρεσε καθόλου στον ΠΟΝΗΡΟ αυτό."
"Θα μας διώχνατε σε μια νύχτα χωρίς να ανοίξει ρουθούνι."
"Τώρα που το θυμήθηκα, κι αυτό σας το έχουν πει, λέει ο ΠΟΝΗΡΟΣ."
"..και δεκατρείς αιώνες άγρυπνος γυρεύει
την Κιβωτό σου και το αίμα να σου πιεί.."
"Λες;"
"Να φτάσομε στην πηγή και να μην πιούμε νερό;"
"Έλληνες."
"Ποτέ δεν ξέρεις."
