Στην ίδια ενότητα με τον ανωτέρω τίτλο θα μπαίνουν κείμενα και απόψεις που μας βρίσκουν σύμφωνους για θέματα Δημοκρατίας, Θεσμών, Συντάγματος.
Η απόφαση για το τι είναι καλό και συμφέρον σε μια κοινωνία ανήκει στους ανθρώπους της και όχι σε πεφωτισμένους ηγέτες και πολιτικές κάστες. Αυτοί μόνο έχουν το φυσικό δικαίωμα να αποφασίζουν τι τους συμφέρει και τι όχι, κι αυτό όχι επειδή δεν κάνουν ποτέ λάθος αλλά διότι το αποτέλεσμα της απόφασης, οι συνέπειες και οι επιπτώσεις της, καθορίζουν τις ζωές τους ως άτομα και ως έθνος.
Τάσος Συριανός
Δικαιοσύνη
«…Όσο ακατατόπιστος και αν είσαι στα συνταγματικά θέματα, διαβάζοντας το άρθρο 26 του Συντάγματος, αντιλαμβάνεσαι πως η δικαστική λειτουργία είναι κάτι ξεχωριστό. Ένας Θεσμός ανεξάρτητος από τους αντιπροσώπους σου που ψηφίζεις, κάθε τετραετία, για να νομοθετούν στη Βουλή, να εκλέγουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να διαχειρίζονται την εν γένει εξουσία.
Γράφει το άρθρο 26 του ισχύοντος Συντάγματος:
1. 1. Η νομοθετική λειτουργία ασκείται από τη Βουλή και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας
2. 2. Η εκτελεστική λειτουργία ασκείται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την Κυβέρνηση
3. 3. Η δικαστική λειτουργία ασκείται από τα δικαστήρια. Οι αποφάσεις τους εκτελούνται στο όνομα του Ελληνικού Λαού.
Είναι φανερό ότι αυτή η ξεχωριστή δικαστική λειτουργία, της οποίας οι αποφάσεις των οργάνων εκτελούνται στο όνομα του Λαού, διακρίθηκε για να τον προστατεύει από τυχόν αυθαιρεσίες των Αντιπροσώπων του στη διαχείριση της εξουσίας. Η Δικαιοσύνη δεν διαχειρίζεται, αλλά έχει χρέος να ελέγχει τη διαχείριση της εξουσίας και να τιμωρεί τους παραβάτες του Νόμου.
Όσο, όμως, καλόπιστος και να είσαι, διαβάζοντας στο άρθρο 90, παρ. 5 ότι ‘’οι προαγωγές στις θέσεις του Προέδρου και των Αντιπροέδρων του Συμβουλίου της Επικρατείας, του Αρείου Πάγου και του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ενεργούνται με Προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται ύστερα από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου’’, αντιλαμβάνεσαι ότι μάταια αισθάνθηκες ασφαλής, διότι και αυτή η λειτουργία της εξουσίας είναι στα χέρια των Αντιπροσώπων σου, και εσύ είσαι έρμαιο των διαθέσεών τους.
Καταλαβαίνεις εύκολα πως η πυραμίδα της οργάνωσης των δικαστικών λειτουργών που με τόσα ωραία λόγια περί ανεξαρτησίας περιγράφεται σε 14 άρθρα του Συντάγματος, είναι απόλυτα εξαρτημένη από τους αιρετούς εξουσιαστές σου.
Και για να μην σου μείνει καμία αμφιβολία για το ποιος καθορίζει τους όρους του ‘’παιχνιδιού’’ της εξουσίας, το άρθρο 91.1 ορίζει: ‘’Την πειθαρχική αγωγή εγείρει ο Υπουργός Δικαιοσύνης’’ όταν αφορά σ’ αυτούς που ο ίδιος ορίζει. Εάν δεν υπακούουν, δηλαδή, στο θέλημά του κρατάει ‘’τη βέργα για να τους επαναφέρει στον ‘’ίσιο δρόμο’’ της υποταγής.
Από το βιβλίο με τίτλο «Από το κράτος των υπηκόων στην πολιτεία των πολιτών» / κεφάλαιο ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΥΠΟ ΕΛΕΓΧΟ σελ. 114
Η απόφαση για το τι είναι καλό και συμφέρον σε μια κοινωνία ανήκει στους ανθρώπους της και όχι σε πεφωτισμένους ηγέτες και πολιτικές κάστες. Αυτοί μόνο έχουν το φυσικό δικαίωμα να αποφασίζουν τι τους συμφέρει και τι όχι, κι αυτό όχι επειδή δεν κάνουν ποτέ λάθος αλλά διότι το αποτέλεσμα της απόφασης, οι συνέπειες και οι επιπτώσεις της, καθορίζουν τις ζωές τους ως άτομα και ως έθνος.
Τάσος Συριανός
Δικαιοσύνη
«…Όσο ακατατόπιστος και αν είσαι στα συνταγματικά θέματα, διαβάζοντας το άρθρο 26 του Συντάγματος, αντιλαμβάνεσαι πως η δικαστική λειτουργία είναι κάτι ξεχωριστό. Ένας Θεσμός ανεξάρτητος από τους αντιπροσώπους σου που ψηφίζεις, κάθε τετραετία, για να νομοθετούν στη Βουλή, να εκλέγουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να διαχειρίζονται την εν γένει εξουσία.
Γράφει το άρθρο 26 του ισχύοντος Συντάγματος:
1. 1. Η νομοθετική λειτουργία ασκείται από τη Βουλή και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας
2. 2. Η εκτελεστική λειτουργία ασκείται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την Κυβέρνηση
3. 3. Η δικαστική λειτουργία ασκείται από τα δικαστήρια. Οι αποφάσεις τους εκτελούνται στο όνομα του Ελληνικού Λαού.
Είναι φανερό ότι αυτή η ξεχωριστή δικαστική λειτουργία, της οποίας οι αποφάσεις των οργάνων εκτελούνται στο όνομα του Λαού, διακρίθηκε για να τον προστατεύει από τυχόν αυθαιρεσίες των Αντιπροσώπων του στη διαχείριση της εξουσίας. Η Δικαιοσύνη δεν διαχειρίζεται, αλλά έχει χρέος να ελέγχει τη διαχείριση της εξουσίας και να τιμωρεί τους παραβάτες του Νόμου.
Όσο, όμως, καλόπιστος και να είσαι, διαβάζοντας στο άρθρο 90, παρ. 5 ότι ‘’οι προαγωγές στις θέσεις του Προέδρου και των Αντιπροέδρων του Συμβουλίου της Επικρατείας, του Αρείου Πάγου και του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ενεργούνται με Προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται ύστερα από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου’’, αντιλαμβάνεσαι ότι μάταια αισθάνθηκες ασφαλής, διότι και αυτή η λειτουργία της εξουσίας είναι στα χέρια των Αντιπροσώπων σου, και εσύ είσαι έρμαιο των διαθέσεών τους.
Καταλαβαίνεις εύκολα πως η πυραμίδα της οργάνωσης των δικαστικών λειτουργών που με τόσα ωραία λόγια περί ανεξαρτησίας περιγράφεται σε 14 άρθρα του Συντάγματος, είναι απόλυτα εξαρτημένη από τους αιρετούς εξουσιαστές σου.
Και για να μην σου μείνει καμία αμφιβολία για το ποιος καθορίζει τους όρους του ‘’παιχνιδιού’’ της εξουσίας, το άρθρο 91.1 ορίζει: ‘’Την πειθαρχική αγωγή εγείρει ο Υπουργός Δικαιοσύνης’’ όταν αφορά σ’ αυτούς που ο ίδιος ορίζει. Εάν δεν υπακούουν, δηλαδή, στο θέλημά του κρατάει ‘’τη βέργα για να τους επαναφέρει στον ‘’ίσιο δρόμο’’ της υποταγής.
Από το βιβλίο με τίτλο «Από το κράτος των υπηκόων στην πολιτεία των πολιτών» / κεφάλαιο ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΥΠΟ ΕΛΕΓΧΟ σελ. 114
